مدتی است اسم آقای دکتر ابوالحسن بنی صدر به صور غیر عادی از زبان بعضی از مسئولین رژیم مطرح میشود . از جمله سرداران سپاه پاسداران، بعضی با لحنی معتدلانه اتهام خیانت وی را بی اساس دانستند و بعد که مورد مواخذه قرار گرفتند کمی لحن خود را تغییر دادند . و اخیرا هم آقای سردار جزایری فرمایش کرده اند که فرانسه باید بنی صدر را تحویل دهد . باید پرسید اصولا چه نیازی پیدا شده که کسی را که بیش از 25 سال است سعی کرده اند اسمش جایی مطرح نشود تا بلکه از خاطره ها هم محو شود ، حالا بدون بهانه و یا به بهانه های ضعیف ، آنهم در داخل نیروهای مسلح مطرح کنند ؟ واقعیت اینست که لااقل نظامیانی که اوایل جنگ 8 ساله را بخاطر دارند و تجربه های جنگ بعد از برکناری بنی صدر را هم با خود همراه دارند ، بخوبی متوجه هستند که اگر نظرات بنی صدر بعنوان رئیس جمهور و بعد هم به عنوان فرمانده کل قوا در رابطه با جنگ و تلاش او برای جلوگیری از هدر رفتن خون جوانان و خاتمه دادن به جنگی که ادامه اش فقط خواسته ی دشمنان ایران بود امکان توفیق می یافتند ، کشور اینقدر گرفتار ویرانیها و بحرانها و فسادهایی که روز بروز پرده هایی از آنها در حال به نمایش در آمدن هستند ، نمیشد . از آنگذشته بسیاری از مردم که آن دوران را بخاطر دارند میدانند که اگر کسانی مثل بنی صدرها را از دست نمیدادند حالا دچار افراد مالیخولیایی امثال آقای احمدی نژادها نمیشدند که دارند کشور را تا مرحله سقوط به پیش می برند . اخیرا هم که با افشا شدن موضوع قاچاق بین المللی مدارک بمب اتم و ارتباط قاچاقچیان با سازمان جاسوسی آمریکا ( سیا ) مشخص شده است که حکومت منبعث از اصل ولایت فقیه که از ابتدا هم با دسیسه ی وابستگان به اجانب ، به منظور تجدید دیکتاتوری ، در قانون اساسی گنجانده شد ، بازیچه دست جاسوسان بین المللی قرار گرفته است . و شاید بهمین دلایل است که حالا بعضی از آقایان موضوع بنی صدر را با دست پس میزنند و با پا پیش می کشند . آری واقعیت اینست که در این اوضاع بحرانی و بسیار خطرناک یک راه علاج فوری و ساده وجود دارد و آن اینکه حاکمیت نامشروع فعلی که حاصل انحراف از انقلاب و قانون شکنیهای مکرر است وادار شود در برابر ملت تسلیم شود و به گناهان خود اعتراف نماید و از اولین منتخب ملت آقای ابوالحسن بنی صدر دعوت شود تا با تشکیل دولتی موقت ما بقی دوره ریاست جمهوری خود را ادامه دهد و با بدست گرفتن اداره کشور بر اساس پیش نویس قانون اساسی اول انقلاب ، مقدمات برگزاری انتخابات آزاد بر اساس اصول مسلم جامعه پسند ، بمنظور جایگزین کردن تمام دستگاههای حکومتی با نظر منتخبین مردم را فراهم آورد . دولت موقت میتواند با اعلام عفو عمومی و اجرای عدالت برابر الگوی آفریقای جنوبی بعد از آپارتاید ، جو کینه و اختناق فعلی را با فضایی دوستانه و آزاد که در خور شخصیت ایرانیست جایگزین نماید و با زدودن آثار سوء سیاست خارجی فعلی ، خطرات روز افزون خارجی را خنثی کند . چنین اقدامی نه فقط موجب نجات ایران و ایرانی خواهد شد بلکه برکاتش شامل مناطق وسیعی از جهان هم خواهد شد . و چه ثوابی بالاتر از این میتواند نصیب کسانی شود که بتوانند در این مسیر قدم بردارند . بدیهی است در چنین صورت ایرانیان از آقای بنی صدر که خود منادی بیان آزادیست استقبال خواهند کرد و بخاطر خواهند سپرد که از آن پس به هیچکس اجازه ندهند آزادی آنها را به بهانه ای سلب کند . این تنها راه خروج فوری از بن بست و از هم پاشیدگی است و صحبتهایی مثل مراجعه مجدد به خاتمی و یا دیگر شیوخ خاموش و غیر خاموش تاثیری در اوضاع نخواهد داشت . به امید توجه همه به این موضوع قبل از نزول بلایای مهیب تر و پشیمانیهای بیهوده
منبع
منبع
