چهارشنبه، شهریور ۱۷

نماد شیر و خورشید

این جمله را همه می دانند که پرچم شیر و خورشید به هیچ وجه نماد دودمان سرنگون شده پهلوی نیست، این پرچم نماد همبستگی و هویت ملت چند هزار ساله ی

پرچم شیر و خورشید
ایران است. همه ی ما می دانیم که نام خداوند مقدس است و بالاتر از هر نام و نشانی است و باید به آن احترام گذاشته شود ولی به چند دلیل من  پرچم شیر و خورشید را به پرچم کنو
نی ایران ترجیه می دهم:
پرچم ایران باید نماد همبستگی میان ایرانیان باشد و باید موجب اتحاد همه اقشار و گروه های ایرانی باشد و باید موجب انسجام آنها باشد و نباید نماد گروهی یا اکثریتی و یا اقلیتی باشد. پرچم ایران، پرچم یک نسل نیست، پرچم نسل های پی در پی مردمانی است که سال ها در این مرز و بوم زندگی کردند و خون ها در راه این وطن ریخته اند تا بتوانند از خاک
آن دفاع کنند.
با توجه به اینکه نام مقدس “الله” بر روی پرچم نقش دارد، در بسیاری از موارد بدون وضو دست بر آن کشیده شده است که بر خلاف آیه صریح قرآن در مورد نام خداوند و رسول خداست و در مواردی در ورزشگاه و استادیوم های ورزشی دیده شده است که پرچم ایران که نقش کلمه مقدس الله بر روی آن دارد بر روی زمین پایمال می شود و پا بر روی آن گذاشته می شود و جدا از این چه بسیار کسانی که کافر هستند و دست بر این نام مقدس می گذارند

سکه دوران سلجوقی، با نقش شیر و خورشید. این سکه در دوران حکومت کیخسرو دوم، پادشاه سلجوقی از سال ۶۳۵ تا ۶۴۴ هجری. این اولین سکه با این نقش به شمار می رود.

در زمان ها دور که مسلمانان پرچم هایی که نام خداوند و یا الله اکبر بر روی آن نوشته شده بود ، شرایط فرق می کرد، زیرا در آن زمان پرچم ها به تعداد بسیار کم و فقط به دست پرچم داران سپاه داده می شده است  ولی امروزه در بسیاری از اسناد و کاغذهای نه چندان مهم نام خداوند بر روی آن نوشته می شود

پرچم ایران از سه رنگ به ترتیب سبز و سفید و قرمز تشکیل شده است:
رنگ سبز: رنگ سبز نشان از دین اسلام و مردم مسلمان ایران است. (همچنین نماد خرم و سرسبزی و شادابی ایران است)
رنگ سفید: رنگ سفید نماد زرتشتیان است که زمانی دین رسمی مردم ایران بوده است و هنوز به عنوان اقلیت مذهبی محترم شمرده می شود (رنگ سفید همچنین نماد صلح و دوستی است)
رنگ قرمز: رنگ قرمز نماد شهیدانی است که خون خود را فدای خاک ایران کرده اند.
و نشان شیر و خورشید: نشان شیر و خورشید به ۲۰۰۰ سال پیش باز می گردد و در نقوش تخت جمیشد و بر روی سکه های زمان سلجوقیان دیده می شود. این نماد در اکثر پرچم های شاهان ایرانی وجود داشته است. این نماد را نماد مذهبی نیز دانسته است، بدین صورت که شیر، لقب حضرت علی (ع) و شمشیر ، شمشیر ذوالفقار است و چون خورشید در برج اسد (مرداد) به بلندترین تابش خودمی رسد، خورشید را پشت شیر قرار داده اند.