ضیا نبوی از دانشجویان ستاره دار و عضو شورای دفاع از حق تحصیل که از سوی قاضی پیرعباس به ۱۰ سال حبس تعزیری و همچنین تبعید به زندان خوزستان محکوم شده بود، در اقدامی غیرمنتظره از سوی دادستان تهران صبح روز ۵ شنبه اول مهر به زندان کارون اهواز تبعید شد. پس از تبعید وی ،فضای غمباری بر بند ۳۵۰ اوین حاکم شده است. جمعی از هم بندی های ضیا نبوی از جمله هم اتاقی های وی در بند ۳۵۰ زندان اوین به مناسبت تبعید این فعال دانشجویی و شرح رنج ها و امیدهای خود پس از این هجران نامه ای نوشته اند .
به گزارش خبرنگار کلمه ،متن این نامه که از زندان اوین به بیرون ارسال شده ،به این شرح است :
به نام او که اگر تنهاترین تنهاها شویم ،باز هم با ماست
دست نوازش آفتاب مهر تازه برتن مان نشسته بود که دخترک هرزه گرد باد پاییز ،خبر رفتن پسر بهار را کنار خستگی و کسالت ما نشاند و فهمیدیم ریشه هایمان بناست روی ابر پا بگیرد. حالا زنده به رویای آب و نان و دمکراسی و آزادی گریه می کنیم، اما نه به حال خودمان، به حال اولیای ظلمت که آرزویشان مرگ لبخند ماست و می خوانیم:
گمان مبر که به پایان رسیده کار ضحاک / هزار باده ناخورده در رگ تاک است
ما سبز و بیشمار. ما تو را تکثیر می کنیم که فردا از آن ماست.
صد ها نفر این مکتب صد ساله نوشتند / صد های دیگر با همه آحاد سازیم
ما انتقام می گیریم، ما لبخندمان و پوسیدگی شان را به رخشان می کشیم ، که یک دیار هرگز به ظلم و جور نمی ماند
اسامی امضا کنندگان :
عبدالله مومنی / بهمن احمدی امویی / علی ملیحی / میلاد اسدی / علی جمالی / کیوان صمیمی / حمیدرضا محمدی / علی پرویز / امیرخسرو دلیرثانی / محمد داوری / کوهیار گودرزی / عباس کاکایی / علی اکبر عجمی / مهدی اقبال
